anastır 1821 ayaklanmasında harap olmuştur. Sonra afla geri dönenler kalıntıları üstüne yeniden inşa ettiler. Geleneksel manastır yapısının korunmuş olması, yapımında keşişlerin çalışmış olmasındandır. Kiliseyi ve papaz odalarini çevreleyen bir sur, ağır bir kapısı vardı önceden. Ada merkezine en yakın manastır oluşu güzel suları ve gölgelikleri nedeniyle gezilerin en sevilen yeriydi. Deniz kenarında, dalgalarla berekli toprakların içiçeliğinde, heyecan verici kabul ediliyordu. Okullar oraya gezi düzenliyorlardı.

anastırın tüm odaları, yazlıkçılar tarafından tutuluyordu. Mevsim sonunda toplanan paralar manastırın bakımı için harcanıyordu. Bu yerin 1800 yılından önceki sahibi Cunda Pisikiposu Paisyos' tu; yerine geçen Dionisiyos, sonradan İzmir metropolitine ödediği 1800 kuruşla manastırı satin aldi. Satiş anlaşması Osmanlı donanmasinin o zaman ki ünlü çevirmeni Loannu Karaca' nın tanıklığında gerçekleştirilmişti.


Koca bir manastır, eklentileriyle arazisiyle, kurusu bilenlerin tükenmekte oluşunu anımsayarak, liraya çevirip söyleyelim 18 lira!